Dag 7: nog een etmaal in de trein van Novosibirsk naar Oost-Siberië

Woensdag 12 april: vannacht best lekker geslapen en om kwart voor 7 (Moskou tijd 2:45 uur dus inmiddels al de 4e tijdzone gepasseerd!) komen we aan in Mariinski. Het ziet eruit als een klein een eenvoudig stadje. We lezen in het Trans-Siberian handbook dat hier van 1827-1917 een ware goudkoorts heeft geheerst en er zo'n 50 ton goud naar boven is gehaald. Bijzonder, vooral ook omdat je daar zo op het eerste gezicht niets meer van terugziet hier. 
Na 20 minuten rijden we weer verder en ontbijten we met een appeltje en groene thee. We kleden ons aan en gaan richting restauratiewagen waar we weer een heerlijk ontbijtje nemen. De beheerder vertelt dat er sinds vannacht twee russische beroemdheden aan boord zijn: een acteur en een zangeres, die onlangs in Amerika heeft opgetreden. Het schijnt gisteravond nogal een feestje te zijn geweest. 
Tegenover ons komt een oudere man te zitten die geen Russisch praat. Ik bied hem aan te vertalen naar de beheerder en even later zit hij gezellig bij ons aan tafel. Hij komt uit Manchester, is sinds een jaar met pensioen en was vroeger handelaar in stoffen en later woningbouwengineer. Ik schat hem tegen de 75 jaar. Hij reist samen met een vriend (Michael) die een paar woorden Russisch spreekt (heeft een Tsjechische vrouw) maar die ligt voorlopig nog te slapen. Zij zijn van Moskou naar Novosibirsk gereisd en daar hebben ze twee dagen verbleven. In de zoo hebben ze onder andere een linx en een lijger gezien, en in een miseum het karkas van een mammoet. Ze reizen nu ook naar Irkutsk en Listvyanka en gaan dan door via Ulan-Ude naar Vladivostok. Daar nemen ze het vliegtuig naar Moskou voor de enorme prijs van €140! Hun reis hebben ze vanuit thuis geboekt zowel de treintickets als de overnachtingen (booking.com). 
Na het eten blijven we nog een tijd kletsen. We lopen daarna helemaal naar het eind van de trein, waar we via de laatste deur naar de rails kunnen kijken. Op de terugweg komen we langs de coupé van Nigel en zijn vriend Michael, waar we ook kennis mee maken. We spreken af later vandaag te gaan eten samen. 
Om half 1 (Moskou tijd 8:30) komen we aan in Krasnoyarsk. Een groot station waar we even doorheen racen naar het plein aan de voorkant. Het is nog altijd fris, een paar graden boven nul. Terug in het stationsgebouw komen we langs een kamertje waarvan de deur open staat; het blijkt ingericht als kapel! Terug met een tunnel onder de sporen door. Tegenover onze trein staat de echte TransSib van Moskou naar Vladivostok, met voornamelijk postwagons. Als we verder rijden komen we met een lange brug over de rivier Yenisei. Het landschap is hier wat meer heuvelachtig en minder drassig. We reizen verder met onze Britse vrienden in de restauratiewagon. Hij neemt "herring", de gezouten vis die wij gisteren kochten (saljonka) en wij gaan aan de borschsj. We nemen er een flesje wodka bij: 100ml per persoon. De beheerder bemoeit zich er mee. Ik vraag waar hij vandaan komt: Krasnoyar waar we eerder vandaag waren. Hij geeft ons als aandenken een briefje van 10 roebel met daarop de afbeelding van zijn stad met de brug over de Yenisei. Deze worden uit de handel genomen in ruil voor munten van 10. Dan doemt het volgende station al weer op: Ilanskaya. We lopen over de brug en zien goederentreinen met steenkool en heel veel hout. Een goederentrein is hier gemakkelijk 1 km lang, we tellen 79 wagons als er eentje ons passeert. We lopen naar de uitgang, waar een paar dames met wat spullen staan. We kopen een paar aardappelkoekjes en een komkommer. Als ik vraag of ik een foto mag nemen wordt de dame in kwestie verlegen: ik heb niet zo'n moot gebit antwoordt ze. Onze Engelsman moet hier hartelijk om lachen, de rest is namelijk ook niet heel fraai! 
Dan is het alweer tijd om te vertrekken. Lokale tijd is 18:00 uur, Moskou tijd 14:00. Het wordt steeds lastiger om te bepalen welke tijd het nu is. Morgenochtend om 7:30 uur (het verschil zal dan al 5 uur zijn met Moskou) komen we aan in Irkutsk. We pakken alvast onze koffers in (de vacuümzakken zijn nog dicht, ik heb heel de reis ook nog geen stofzuiger gezien). 
Tegen de avond zijn we bij Tayshet, we zijn nu de volgende tijdszone ingegaan en lopen nu 5 uur op Moskoutijd vooruit. We stoppen hier niet maar zien wel een andere trein stil staan met een hoop meer reizigers. Hier splitst het tracé naar Novosibirsk/Peking en de BAM (Baikal Amur Mainline). 
Tijdens het avondeten blijkt dat Nigel en Michael gisteren in Novosibirsk in het museum een Nederlander zijn tegengekomen die reizen naar o.a. Siberië en Mongolië organiseert. Laat dat nu net Addie Schiphorst zijn, de honorair consul van Mongolië uit Breda die ook onze reisagent is! We drinken nog een biertje en vertellen wat sterke verhalen en ik regel nog gauw met de beheerder dat we morgenvroeg om kwart voor 7 (lokale tijd 1:45 uur) met z'n vieren een ontbijtje kunnen nemen. om half 12 lokale tijd zijn we in Nizhny-udinsk voor een korte stop. Als we weer vertrekken maken we ons klaar voor de nacht. De wekker staat vroeg dus voor de laatste keer in deze trein gauw gaan slapen!