Dag 3: Lenin, het Kremlin en de treinreis naar Suzdal

Vrijdag 8 april: Gisteravond hebben we alvast afscheid genomen van John, die moest vanochtend weer werken. Wij staan op om 8 uur en pakken onze koffers weer in. Gelukkig is ook hier een stofzuiger dus we hebben weer veel plezier van onze vacuümzakken :) We zetten onze spullen klaar en gaan naar buiten, draaien daarbij de deur met zo'n 7 sloten op slot. We lopen naar het centrum en vandaag hebben we meer geluk met het weer: een voorzichtig zonnetje en al zeker 15 graden, vanmiddag zal het nog warmer worden..! Onderweg vinden we zowaar een cafétje met jawel: vegetarische gerechten! We lopen verder via het Rode Plein. Daar zien we een man met overall aan en helm op. Hij haalt de putdeksel van zijn plaats, gaat op de rand zitten en laat zochzelf naar binnen glijden. Alleen zijn hoofd is nog te zien, wanneer hij met zijn handen de putdeksel pakt en boven zijn hoofd vervolgens dicht schuift. En weg is hij!! Bizar toch? Niemand vindt het blijkbaar raar dus lopen wij ook maar verder. Op naar het Kremlin waar we vandaag gelukkig wel in kunnen en het is niet eens erg druk. Wat een imposante wereld gaat er achter de hoge rode muur schuil, met een bizarre geschiedenis van veroveringen en pogingen tot door de eeuwen heen. Er staan hier zeker vijf prachtige orthodoxe basilieken van 17e tot zelfs 15e eeuw met iconen en bodemvondsten van nog veel ouder. De kerken zijn stuk voor stuk binnenin volledig beschilderd, er is geen enkel stuk muur of pilaar blank gelaten. Buiten zien we ook het tsarenkanon met enorme kogels met een doorsnede van zeker 50 cm. Ook staat er een enorme klok die in de klokkentoren had moeten komen. Bij aankomst brak er al een flink stuk uit en de 16e eeuwse klok is daarna nooit meer verplaatst. We gooien er een roebel onder, dat zal vast geluk brengen want dat hebben al velen voor ons ook gedaan. We bekijken ook nog de helikopterlandingsplaats voor Putin's woon-werkverkeer en het uitzicht over de rivier Moskva, toch een stuk fraaier in de zon! We lopen weer naar het Moskou van de gewone stervelingen en gaan naar Arbat, van oudsher de belangrijkste winkelstraat van Moskou. We vinden er een traditioneel bakkertje en koffiehuis, waar we van een heerlijke warme kersentaart met thee genieten. We lopen de straat helemaal af en dan is het tijd om met de metro naar het appartement terug te reizen. We stappen onderweg nog wel uit om van de bijzondere interieurs in de verschillende metrostations te genieten. We kopen nog wat lekkers in de supermarkt voor de treinreis, halen de koffers op en haasten ons in het inmiddels warme (20'C) Moskou richting ons treinstation, Kurskyi Vokzal in het oosten van het centrum. We hebben nog een uur dus kunnen we na de metaaldetectoren rustig even rondkijken. We drinken nog een biertje en sjouwen onze koffers naar perron 1. Daar staat een hypermoderne (Siemens)trein klaar, waarin we besproken zitplaatsen hebben. Geen coupés maar riante wagons. Door het veel bredere spoor zijn de treinen hier ook een stuk breder. Er is een rij dubbele stoelen aan de ene kant en drie stoelen aan de andere kant van het gangpad! De trein vertrekt stipt op tijd en al gauw gaan we met een vaartje van 150 km/u richting Vladimir, waar we 2 uur later aankomen. Sergej, onze gastheer uit Suzdal, staat ons met een bordje op te wachten op het perron. Frank verbaast zich onderweg over de slechte staat van de stenen trappen, waar allemaal stukken van af zijn gebroken. Ik verzeker hem dat dit normaal is voor de rest dat we van Rusland gaan zien, Moskou centrum is daarop de enige uitzondering. We  lopen in de brug over het spoor waar we de fluit horen van een echte stoomlocomotief! Dat is imposant!! Eenmaal buiten stappen we  met Sergej in de Chevrolet en rijden in een uurtje naar het dorpje Suzdal met zo'n 11.000 inwoners het religieuze centrum van Rusland. Het is wel erg fijn dat ik de taal spreek want ondanks dat deze B&B honderden gasten per jaar uit de héle wereld ontvangt, spreekt hij geen woord buitenlands. Zijn vrouw Irina ook niet maar samen komen we een heel eind. Ze wonen in een prachtig blauwgeschiderd houten huis. Wij krijgen de volledige voorkamer (zeker 6x6 meter) tot onze beschikking en 20 minuten later staat ons heerlijke avondeten opgediend. We babbelen ondertussen over het leven hier en de moestuin, waar we morgen een rondleiding krijgen. Ook vertelt Irina de ins en outs voor het inmaken van augurken, kool en tomaten. We eten ook 'rjabina' oranjerode besjes die ze in een compote heeft verwerkt. Ook opent ze voor ons een grote pot met zwartebessenjam. De bladeren daarvan zitten weer in de potten ingemaakte augurken. De augurkenzaadjes zijn overigens Nederlands vertelt ze trots (helaas wel steriel, ja). We bewonderen de wereldbol waarin zeker 100 kopspelden zijn geprikt, van alle plaatsen waar hun gasten tot nu toe vandaan kwamen. We lopen nog een rondje door het frisse dorpje (paar graden boven nul, er liggen hier nog sneeuwhopen aan de kant van de weg). We vinden zelfs nog een bar maar die is niet op deze (vrijdag-)avond maar helaas alleen in de ochtend geopend.. Dan hebben wij alleen wat minder zin in een borrel. Wat een pech :)
We gaan heerlijk slapen en morgen na het ontbijt gaan we heel het dorp bekijken. De route is op de kaart al volledig uitgelegd. Dat moet goedkomen!

Recept ingemaakte augurken: glazen 3 liter pot, augurken uit de tuin, afvullen met koud water, 2 volle eetlepels zout, bladeren van de zwarte bessenstruik, dille en een paar tenen knoflook. Goed afsluiten met stevige deksel en na een maand in een donkere koele kelder zijn ze klaar!